W ramach programu odbędzie się pięć warsztatów obejmujących następujące zagadnienia:

 

- Poznajmy się bliżej – integracja grupy.

- Laboratorium ciała – funkcja organizmu ludzkiego i jego potrzeb.

- Naucz się mówić „nie” – kreowanie asertywnych zachowań.

- Znajdź właściwe rozwiązania – mechanizmy konfliktu, trudne emocje.

- Uwierz w siebie – wzmacnianie poczucia własnej wartości.

 

Warsztaty będą się odbywać podczas godzin wychowawczych.

 

I .Cel główny programu:

   Zapobieganie paleniu tytoniu wśród młodzieży szkolnej.

 

II. Cele szczegółowe:

    Zwiększenie wiedzy w zakresie szkodliwości dymu tytoniowego.

    Kształtowanie umiejętności dbania o zdrowie własne i swoich bliskich.

    Kształtowanie postaw asertywnych związanych z unikaniem czynnego    i biernego

    palenia.

 

III. Adresaci programu:

     Uczniowie pierwszych klas gimnazjum.

 

IV. Realizatorzy programu:

     Nauczyciele.

     Przedstawiciele środowiska szkolnego.

    Młodzieżowi liderzy zdrowia.

 

V. Czas trwania programu:

    13.02.2012 r. do 15.05.2012 r.

 

VI. Szkolny koordynator programu:

      

M.Bajak

INFORMACJA DLA RODZICÓW

PROFILAKTYKA PALENIA TYTONIU

 

 

 

Wśród dzieci i młodzieży w wieku starszych klas szkoły podstawowej oraz w klasach gimnazjalnych w sposób gwałtowny wzrasta liczba osób próbujących po raz pierwszy zapalić papierosa.

 

 

 

Odsetek młodzieży w Polsce rozpoczynających palenia papierosów w wieku:

 

11 lat i mniej wynosi 13,8%

 

12 la wynosi 9,2%

 

13 lat wynosi 9,6%

 

14 lat wynosi 11,3%

 

15 lat wynosi 9,7%

 

 

 

Niektóre osoby najpierw podejmują palenia okazjonalne, w nierównych odstępach czasu np. na spotkaniach rówieśniczych, potem zaczynają palić coraz częściej i regularniej wkraczając na drogę pełnego uzależnienia od nikotyny.

 

 

 

Przebieg procesu uzależnienia od nikotyny:

 

 

faza pierwsza – przygotowanie: w tym czasie dziecko nie podejmuje jeszcze czynnego palenia papierosów, natomiast przebywając w otoczeniu osób palących przyzwyczaja się do papierosów i dymu papierosowego. W tym czasie kształtowane jest postawa i przekonania o pożytkach z palenia. Dziecko zaczyna spostrzegać palenia jako czynność użyteczną, przybliżająca dorosłości, służącą odreagowaniu stresów, ułatwiającą przynależność do grupy.

 

faza druga – próbowanie: jest to moment w którym dziecko po raz pierwszy sięga po papierosa. Fakt zapalenia pierwszego papierosa zachodzi zwykle w towarzystwie rówieśników i niejednokrotnie odbywa się pod ich naciskiem.

 

Konsekwencje dla dalszego palenia u dziecka są zwykle związane z tym jakie skutki fizjologiczne wywołała zapalenie pierwszych kilku papierosów oraz czy utrzymują się czynniki psychospołeczne usposabiające do palenia papierosów.

 

 

faza trzecia - eksperymentowanie: jest to czas, kiedy dziecko sięga po papierosa nieregularnie np. w określonych sytuacjach lub w towarzystwie pewnych osób np. palących koleżanek i kolegów. (ta faza nie musi rozwijać się dalej w stronę uzależnienia od nikotyny).

 

 

faza czwarta – palenia regularne: oznacza stałe, regularne wypalenia papierosów początkowe może być raz w tygodniu jednak z biegiem czasu staje się coraz częstsze. Czynnikami sprzyjającymi regularnemu paleniu dzieci i młodzieży jest dostępność papierosów na rynku oraz społeczne przyzwolenia na palenie.

 

 

faza piąta – uzależnienie: cechuje się fizjologicznym zapotrzebowanie organizmu na nikotynę. Charakteryzuje się zjawiskiem głodu nikotynowego oraz objawami abstynenckimi  w momencie odstawienia papierosów. Przy podejmowaniu prób rzucenia palenie występuje duże prawdopodobieństwo powrotu do nałogu.

 

 

To, jak długo będą trwać poszczególne fazy uzależniania się od nikotyny i czy faktycznie dojdzie do pełnego uzależnienia, czy osoba zatrzyma się na tzw. paleniu okazjonalnym zależy od wielu czynników zarówno społecznych jak i indywidualnych jednostki.

 

 

Skład dymu tytoniowego:

 

głównymi składnikami dymu tytoniowego są:

 

- nikotyna

- tlenek węgla

- substancje smoliste

- pyły

 

 
Nikotyna – to bezbarwna oleista ciecz pod wpływem powietrza zmieniająca się na kolor żółty. posiada właściwości uzależniające. Jest też silnie działającą trucizną. Jedna kropla nikotyny jest w stanie zabić człowieka.

 

 

Tlenek węgla – jest gazem popularnie zwanym „czadem”. wdychany w dymie papierosowym bezpośrednio przedostaje się do płuc stamtąd przenika w 100% do krwi gdzie jest wiązany zamiast tlenu. może doprowadzić do niedotlenienia organizmu.

 

 

Substancje smoliste – do głownie występujących substancji zaliczamy Benzopiren, węgiel radioaktywny, fosfor, które posiadają właściwości rakotwórcze. pomimo używanego w papierosie filtra 70% substancji smolistych osiada w płucach.

 

 

Pyły – zawartość pyłów w dymie papierosowym jest wielokrotnie większa niż w najbardziej zapylonym powietrzu. Palenie bierne – inaczej palenie z drugiej ręki: wdychanie szkodliwych substancji znajdujących się w dymie tytoniowym przez osoby nie palące ale znajdujące się w towarzystwie osób palących papierosy.

 

Palenie bierne jest również bardzo niebezpieczne dla zdrowia.

 

 

Oto niektóre z 4000 związków chemicznych ( w tym 40 rakotwórczych ), zawartych w dymie tytoniowym.

 

 

* Substancje o właściwościach rakotwórczych

 

 

Aceton – rozpuszczalnik, składnik farb i lakierów

 

Naftyloamina* -składnik barwników, stosowany w drukarstwie

 

Metanol – trucizna, składnik benzyn silnikowych

 

Piren* - stosowany w syntezie organicznej

 

Dimetylonitrozoamina – stosowana w przemyśle chemicznym

 

Naftalen – środek owadobójczy

 

Nikotyna – silna trucizna, insektycyd kontaktowy, uzależnia jak narkotyk

 

Kadm* - silnie trujący metal

 

Tlenek węgla – składnik spalin, tzw. czad

 

Benzopiren* - stosowany w przemyśle chemicznym

 

Chlorek winylu* - stosowany w przemyśle tworzyw sztucznych

 

Cyjanowodór – kwas pruski, stosowany w komorach gazowych podczas II wojny światowej

 

Toluidyna* - stosowana w syntezie chemicznej

 

Amoniak – stosowany w chłodnictwie, składnik nawozów mineralnych

 

Toluen – rozpuszczalnik

 

Arsen – trucizna, składnik chemicznych środków  bojowych

 

Dibenzoakrydyna* - stosowana w produkcji barwników

 

Fenol – kwas karbolowy, składnik środków żrących

 

Butan – gaz pędny, stosowany do wyrobu benzyny syntetycznej

 

Polon-210* - pierwiastek promieniotwórczy, wysoko radiotoksyczny

 

DDT – insektycyd polichlorowy, silna trucizna insektobójcza

 

 

 

 

 

Korzyści wynikające z rzucenia palenia papierosów

 

 

W ciągu 20 minut – ciśnienie tętnicze krwi powraca do normy; czynność serca normalizuje się; temperatura ciała, rąk i stóp obniża się do wartości prawidłowych

 

W ciągu 8 godzin – poziom tlenku węgla we krwi zmniejsza się; poziom tlenu we krwi podwyższa się

 

W ciągu 24 godzin – zmniejsza się ryzyko ostrego zawału mięśnia sercowego

 

W ciągu 48 godzin – rozpoczyna się regeneracja zakończeń nerwowych; powraca do normy zmysł smaku i zapachu

 

Od 2 tygodni do 3 miesięcy – stan układu krążenia ulega poprawie; zwiększa się wydolność fizyczna; czynność płuc poprawia się o 30%

 

Od 1 do 9 miesięcy – kaszel, uczucie niedrożności nosa, duszność i zmęczenie ulegają zmniejszeniu; rozpoczyna się regeneracja rzęsek, które pomagają oczyścić oskrzela i chronią przed infekcjami; wzrasta poziom energii całego organizmu

 

Po roku – o połowę zmniejsza się ryzyko zachorowania na chorobę niedokrwienną serca

 

Po 5 latach – o połowę zmniejsza się ryzyko zachorowania na raka płuc; w dużym stopniu zmniejsza się ryzyko wystąpienia udaru mózgu; o połowę zmniejsza się ryzyko zachorowania na raka jamy ustnej, krtani i przełyku

 

Po 10 latach – ryzyko zachorowania na raka płuc jest podobne, jak u osoby nigdy nie palącej; komórki przednowotworowe, które powstały w wyniku palenia tytoniu , zostają zastąpione przez komórki o prawidłowej budowie; ryzyko zachorowania na raka jamy ustnej, krtani, przełyku, pęcherza moczowego i nerek nadal się zmniejsza

 

Po 15 latach – ryzyko zachorowania na chorobę niedokrwienną serca jest podobne, jak u osoby nigdy nie palącej.

HARMONOGRAM PROGRAMU